Mimarlıkta Makine Öğrenmesi: Bibliyometrik Bir Analiz

Mühendislikte yaygın olarak kullanılan “makine öğrenmesi” diğer pek çok disiplinde olduğu gibi mimarlık disiplininde de dönüştürücü potansiyele sahip teknolojik bir yenilik olarak kabul edilmektedir. Bu teknolojinin mimarlık alanındaki olası kullanımları hala belirli bir seviyeye ulaşmadığından, ilgili literatürün sistematik olarak analiz edilmesi, bu sayede araştırma eğilimlerinin ve boşluklarının ortaya çıkarılması, yeni araştırma alanlarının tanımlanması ve kurulabilecek olası iş birliklerinin ortaya çıkarılması son derece önemlidir. Bu bağlamda, bu çalışmada, nicel bir yaklaşımla, mimarlık alanında makine öğrenmesi yoluyla yapılan çalışmalar ve oluşan bilgi birikimi sistematik olarak analiz edilmiştir. Çalışmada, son 10 yıl içinde WoS veri tabanında taranan dergilerde yayınlanmış 461 akademik çalışmanın bibliyometrik verileri kullanılmış ve haritalama yöntemi ile görselleştirilmiştir. Bu analiz ile konular arası ilişkiler, konu yoğunluğundaki eğilimler ve çalışmaların ne gibi iş birliktelikleri yarattığı “ağ haritaları” aracılığı ile ortaya konmuştur. Mimarlıkta makine öğrenmesinin kullanımına yönelik olarak yapılmış çalışmaların değerlendirilmesi ile çok disiplinli bir konunun mimarlıktaki bilgi birikimine olası katkıları tartışılmıştır. İlgili araştırma alanlarındaki boşluklar vurgulanarak, gelecekteki olası araştırma konuları paylaşılmış ve söz konusu etkileşimin gelecekte yaratabileceği etki tartışılmıştır.