Consumption of Spaces through Visuality

Abstract In Baudrillard's words, the consumption society needs objects in order to be. This situation opens the way for all abstract-concrete assets in social life to be perceived as an object open to consumption. Consumption, in the words of Pallasmaa, has brought the tending towards to vision that is the only sense that can keep up with it. The study aims at revealing the effects of the tendency of the consumption phenomenon to see on design, especially spatial design. It also aims at revealing how designing, which becomes increasingly instrumental in the consumer society, transforms the spaces into an object for consumption with a design approach that focuses on visuality. In the study, which emphasizes the human body and experience against vision and visualization in spatial design with the awareness that the objects experienced directly cannot be consumed; the basic values that need to be emphasized in the design are tried to be revealed through the descriptive research and qualitative analysis methods to prevent the space and human from alienating each other and to prevent it from being consumable. In this context, the study reveals the consequences of visuality-design-consumption relationships for the spatial design today. Öz Baudrillard’ın deyimiyle, tüketim toplumu var olmak için nesnelere ihtiyaç duymaktadır. Bu durum toplumsal yaşamda var olan tüm soyut-somut varlıkların tüketime açık birer nesne olarak algılanmasının önünü açmaktadır. Tüketim ise, Pallasmaa’nın ifadesiyle onunla ayak uydurabilecek tek duyu olan görmeye yönelmeyi beraberinde getirmiştir. Çalışma, tüketim olgusunun görmeye ilişkin eğiliminin, tasarıma ve mekân tasarımına etkilerini ortaya koymaya yöneliktir. Tüketim toplumunda giderek araçsallaşan tasarlama eyleminin, görselliğe odaklanan tasarım yaklaşımıyla mekânları nasıl tüketime yönelik birer nesneye dönüştürdüğünü ortaya koymayı hedeflemektedir. Doğrudan deneyimlenen nesnelerin tüketilemediği bilinciyle, mekân tasarımında görme ve görselliğe karşı insan bedeni ve deneyimini öne süren çalışmada; mekânın insana ve insanın mekâna yabancılaşır hale gelerek tüketilebilir olmaması için tasarımda ön plana çıkması gereken temel değerler tanımlayıcı araştırma ve nitel analiz yöntemleri aracılığıyla ortaya çıkarılmaya çalışılmaktadır. Bu anlamda ele alınan çalışma göze karşı bedeni ön plana alırken; görsellik-tasarım–tüketim kavramının günümüzdeki ilişkilenme biçimlerinin mekân tasarımı için doğurduğu sonuçları ortaya koymaktadır.