Hesaplamalı Düşünce ile Mimari Tasarımın Potansiyellerini Yeniden Düşünmek: Betonarme Bir Deney

ÖZET Hesaplamalı düşünce disiplinler üstü yeni üretimleri olanaklı kıldı. Hesaplamalı teknolojiler özellikle pozitif bilimler için yeni gelişmelere yol açarken, mimarlık alanında da önemli bir araştırma alanına dönüştü. Bu teknolojik gelişim sadece bir tasarım aracı değil aslında tasarım sürecine düşünsel olarak katılan, tasarım bilgisini yeniden üretme potansiyeline sahip bir kurguyu içermekte. Parametrik sistemler karmaşık geometrilerin üretim ve imalat süreçlerini, bunların ekonomik ve performans değerlendirmelerini mümkün kılarken tasarım sürecinde çoklu düşünmeyi sağlayan bir araç olarak önemli bir araştırmayı mümkün kılmakta. Son yirmibeş yılda parametrik sistemler ile geliştirilen tasarımlar, birbirini tekrarlayan form üretimleri nedeni ile bir mimari stil olarak algılanmakta. Bu algı hesaplamalı düşünce süreçlerini biçimsel bir kümeye indirgerken, pek çok tasarımcı tarafından parametrik sistemlerin kullanımının tercih edilmemesine ve tasarım sürecinde algoritmalar ile yeninin üretimine yönelik potansiyellerin indirgenmesine neden oldu. Bu makale günümüzde hesaplamalı teknolojiler ile tasarlama ve inşa etme süreçlerinin sadece başlarında olduğumuz savından yola çıkarak, bilgisayarca düşünmesüreçlerinin potansiyellerini betonarme strüktür ve kalıplar üzerinden araştırır. Araştırma, betonarme ile gerçekleştirilen bir dizi tasarım denemesini vaka çalışması olarak değerlendirirken tasarım denemeleri üzerinden betonun akışkanlığını vurgulayacak üç boyutlu strüktürel form üretimini, parametrik sistemlerle tasarım sürecini, geleneksel yöntemlerle dijital fabrikasyonu birleştiren imalat sürecini ve dijital teknolojilerin mimarlık disiplini için gelecek potansiyellerini tartışır. Rethinking the Potentials of Computational Design: Experimenting with Reinforced Concrete ABSTRACT The advance of computational thinking paved the way for new developments in the field of positive sciences and made new, inter-disciplinary productions possible. In the field of architecture, computational thinking has become a major subject of research. It is not just a design tool. It is very much involved in the design process as an intelligent contributor and has the potential to reproduce the knowledge of design. In the last twenty-five years designs produced by using parametric systems came to be known as an architectural style because of its recognisable repetitive forms. This was not a positive reputation. Parametric systems came to be known as a tool just to create forms and therefore many designers did not prefer to employ it in their work. It is assumed that we are still at the beginnings of an era when increasingly more design and construction is expected to be done by using computational technology. In this article the potential of computational thinking is discussed based on observations during reinforce concrete design experiments. The project, which became our case study, employed computational technology for producing reinforced concrete structures and their moulds. A main objective for the design was to underline the fluidity of concrete while creating a three dimensional structural forms. The project employed a design process using parametric systems and a production procedure using traditional methods together with digital technology.