Bir Farklılık Arayışı ile Tekrar ve Mimarın ‘D-Gen Havuzu’: Kanopi Mimarlığı Örneğinde Tabanlıoğlu Mimarlık

Modern dönemle kırılan karakteristik üsluplar savaşının getirisiyle, bugün toplumların değil; binaların ve mimarların kimlikleri konuşulmaktadır. Gelişen teknolojinin hayatımıza girmesi ile artık ‘izm’ lerin değil, ‘ben’ lerin ön plana çıktığı bir tasarım pratiği söz konusudur. Mimarlığın her zaman yaratıcılıkla birlikte ele alınması, tasarımda farklı olma gibi beklentileri arttırmış; ancak taklit ve tekrar gibi kavramları da beraberinde getirmiştir. Mimarlık mimetik bir disiplindir ve tasarım yaparken etkilenmemenin imkânsız olduğu böylesi bir çağda, mimar kimi zaman kendini tekrar edebilmekte, yineleyebilmekte ya da başka bir mimarın tasarımından etkilenebilmektedir. Bu çalışma; Zarzar’ın d-gen havuzu olarak ifade ettiği tekrar kavramı üzerine yoğunlaşarak, mimarın kendi kimliğini oluşturma veya kimliğinden ödün vermeme kaygısı ile kendini tekrar ettiği durumlarda bağlamla ve deneyimle kurduğu ilişki, Cassirer’in ‘temsil’ ve ‘sembol’ kavramları üzerinden irdelenmiştir. Mimarın ‘yer’ ile kurmaya çalıştığı bu diyalogda, Tabanlıoğlu Mimarlık’ın tasarlamış olduğu kanopi örnekleri çalışmanın ana tartışma malzemesidir. Çalışma sonucunda; mutasyonlar beraberinde tekrarların, yer’le ilişkilenirken başvurulan bağlamsal bir araç olduğu görülmüştür.