İç Mekânın Sınır Deneyimlerinin Anlamı ve Temsili Üzerine Bir İnceleme

ÖZET Dışarının karşıtı olarak anlam kazanan içerisi için iç-dış arası sınır deneyimleri iç mekânın anlamını belirleyen önemli bir etkendir. Bu kapsamda çalışma, iç mekânın sınırları ve bu sınırlardaki eşik deneyimlerinin anlamsal karşılıklarını ve bu tinsel/duyumsal olan anlamsal karşılığın mimari temsile aktarılabilme durumunu tartışmaya açar. Bu tartışma ise mekânın tinsel boyutunu açığa çıkarma potansiyeli olan edebi metinler aracılığıyla yapılır. Latife Tekin’in Berci Kristin Çöp Masalları (1984)’nda bitmeyen bir inşa faaliyetinin muğlak sınırına dönüşen duvarlar, Mine Söğüt’ün Beş Sevim Apartmanı: Rüya Tabirli Cinperi Masalları (2003)’nda anlatı kadrajına dönüşen pencereler ve Sevim Burak’ın Yanık Saraylar (1965) kitabının Pencere öyküsünde ikinci bir sınır elemanı olan perde incelenmek üzere seçilmiştir. Çalışmanın yöntemi metin analizi ve bu analiz sonucu ulaşılan verilerin mimari temsil ile yeniden üretilmesini içermektedir. İç mekânın anlamsal karşılıklarının keşfi için edebi metin ve metinsel temsillerin önemli potansiyeller taşıdığı görülmüş ve temsilin performatif yanı dolayısıyla bir sonuç ürün yerine bir anlama modeli olduğu savı vurgulanmıştır. A Study on the Meaning and Representation of Boundary Experiences of Interior Space ABSTRACT For the inside, which gains meaning as the opposite of the outside, the border experiences between inside and outside are an important factor determining the meaning of the interior. In this context, the study opens the semantic correspondences of the boundaries of the interior space and the threshold experiences at these boundaries, and the transferability of this spiritual/sensory semantic correspondence to architectural representation. This discussion is made through literary texts that have the potential to reveal the spiritual dimension of space. Walls that turn into the ambiguous boundary of a never-ending construction activity in Latife Tekin's Berji Kristin: Tales From Garbage Hills (1984), windows that turn into a narrative frame in Mine Söğüt's Beş Sevim Apartmanı: Rüya Tabirli Cinperi Masalları (2003), and the curtain, a second boundary element in the story Pencere in Sevim Burak's Yanık Saraylar (1965), were selected to be analyzed. The method of the study is textual analysis and the reproduction of the data obtained as a result of this analysis through architectural representation. It is seen that literary texts and textual representations have important potentials for the exploration of the semantic correspondences of interior space, and the performative aspect of representation is emphasized as a model of understanding rather than a final product.