Konut Pratiğinin Mimari Söylemler Üzerinden Okunmasına Yönelik Kavramsal Bir Okuma Modeli

Mimari söylemler; döneminin sosyal, politik, kültürel ve ekonomi gibi toplumsal hayatın alanlarıyla ilişkili oldukça güçlü kavramsal veri aktarma potansiyeline sahiptir. Bu bakımdan mimarlık alanında yürütülen akademik çalışmalar, tartışmalar ve mimari pratiklerin yanı sıra mimari söylemler de önemli bir yere sahiptir. Bu çalışmada mekânı var eden kavramların mimari söylemler aracılığıyla ortaya koyulması hedeflenmiştir. Durum çalışması bağlamında, bireyin temel yaşamsal ihtiyaçlarını karşılaması ile birlikte en çok diyalog kurduğu ve ona yüklediği anlamla kimlik kazandırdığı mekân olan konutlara odaklanılmıştır. Çalışma kapsamında, 1950’lerden günümüze kadar olan süreçte, mekân yaklaşımı ile ön plana çıkan 9 mimarın kendi tasarladıkları, en bilinen konut uygulamalarına dair söylemleri üzerinden kavramsal bir okuma modeli önerilmiştir. Konut pratiğe dair söylemlerin değerlendirilmesinde içerik analizi yöntemi ve ara yüz olarak da MAXQDA programı kullanılmış ve farklı yapı tipolojilerinde ve/veya kişiler özelinde de sınanabilecek bir model ortaya koyulmuştur. Bu bağlamda elde edilen kavram ve alt kavramlar aracılığıyla konut pratiğine dair farklı bir bakış açısı geliştirilerek yorumlanmaya çalışılmıştır.