“Dünya Mirası” Safranbolu Koruma Bölgesi’nin Sürdürülebilirlik Bileşenleri Doğrultusunda İncelenmesi
Gelişmekte olan ülkeler arasında bulunan Türkiye’deki tüm yasal-yönetsel düzenlemeler, yirminci yüzyılın son yarısından itibaren, tarihsel değerlerin ve kültürel mirasın korunması ve yaşatılması üzerine odaklanmaktadır. Bu süreç küreselleşme ve neoliberal politikaların etkisiyle gelişen ve değişen kentsel planlama yaklaşımlarını da koruma öncelikli politikalara yönlendirmektedir. Bu çalışmada Türkiye’de yer alan ve 1996 yılında “Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü” tarafından “Dünya Miras Listesi’ne” alınan Safranbolu kenti örneklem alanı üzerinden Safranbolu kentinin mekânsal gelişim süreci incelenerek koruma süreci ve planlama ilkeleri arasındaki ilişki planlama sistemi doğrultusunda ele alınmaktadır. Safranbolu kenti köklü bir tarihe sahip olup Antik Çağ’dan itibaren farklı medeniyetlere ev sahipliği yapmıştır. Koruma altına alınan doğal ve kültürel miras alanları bulunmaktadır; ancak, üst kademe plan kararları ve koruma bölgeleri dışında kalan alanlarda yoğunlaşan kentleşme, endüstriyel gelişme ve turizm öncelikli yatırım kararları koruma alanlarının sürdürülebilirliğini tehdit etmektedir. Bu çalışmada Safranbolu kentinin mekansal gelişim sürecinin sürdürülebilir kentsel koruma ilkeleri doğrultusunda yerinde gözlem, alan araştırması ve literatür tarama metodu yöntemleriyle değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. |