Endüstri Devrimi ile Değişen Tekstil Ürünlerinin Sanat ve İç Mekân Tasarımı ile İlişkisi

İnsanoğlunun varlığı kadar eski olan tekstil malzemelerinin, insanın çevresel etkenlerden korunma ve vücudu örtme gereksinimi sonucunda ortaya çıktığı bilinmektedir. İç mekânda ise mobilyayı ve hacmi donatan, kullanıcının eylemlerini etkileyen ve iç mekân tasarımına büyük ölçüde katkı sağlayan önemli bir unsur olarak dikkat çekmektedir. Estetik unsur olarak ele alınmasının yanı sıra sağlık ve konfor açısından da iç mekâna katkı sağlamaktadır. Tekstilin malzemesinin, iç mekânda tasarım öğesi olarak kullanılması endüstri devrimine kadar uzanmaktadır. Endüstri devrimi sonrası yaşanan makineleşme ve seri üretim faaliyetlerinin sonucunda tekstil malzemelerinin üretim tekniği ve niteliği farklılaşarak tekstil tasarımı alanında ilk örnekler verilmeye başlanmıştır. Tarihsel süreç içerisinde tekstil ürünlerinin geçirdiği değişim ve dönüşüme bakıldığına; kullanım amacı, alanı ve bu ürünlere yüklenen anlamların zamanla değiştiği gözlemlenmektedir. Bu bağlamda, tekstil ürünlerinin şekillenmesinde toplumların kültürel yapısının, teknolojik gelişmelerin, ekonomik, politik ve dini etkenler gibi birçok faktörden etkilendiği bilinmektedir. Bu yönüyle, tekstil ürünlerinin tasarımı ve bu ürünlerde kullanılan materyalin niteliği bakımından, tekstil ürünlerinin toplumsal değerler taşıyan kültürel bir öğe olarak varlığını sürdürdüğü yorumu yapılabilmektedir. Tekstil ürünleri İç mekânda; atmosfer yaratma, konfor koşullarını iyileştirme, sağlık ve estetik değer katması açısından mobilya döşemelerinde, perde, halı, zemin ve duvar kaplamalarında kullanılmaktadır. Bu araştırmada tekstil ürünlerinin endüstri devriminin yarattığı koşulların etkisinde seyrettiği değişimi ve buna paralel olarak tekstilin sanat ve iç mekân tasarımı ile ilişkisini incelenmiştir.